پرونده سپیده رشنو ابهام‌های متعددی دارد

به گزارش «تابناک» به نقل از روزنامه اعتماد، موضوع حجاب اگر مهم‌ترین معادله این روزهای فضای مجازی و رسانه‌های کشور نباشد، بدون تردید یکی از اصلی‌ترین سوژه‌هایی است که توجه اکثریت قریب به اتفاق ایرانیان را به خود جلب کرده است.

روزی نیست که خبری در رد یا قبول، نحوه سیاستگذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌های موجود در این زمینه منتشر نشود و انتقاد و اعتراضی در این خصوص شکل نگیرد؛ یک روز تصویر مواجهه دو نفر در BRT، روز دیگر فیلم مادری که برای نجات دختر بیمارش از گشت ارشاد فریاد کمک سر می‌دهد و نهایتا ویدیوی زنی که در ظاهر از خودروی گشت ارشاد به بیرون پرتاب می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این گزاره‌های متفاوت نشانه آن است که هنوز راهبرد مشخصی برای مواجهه با مقوله حجاب در ساختار سیاستگذاری کشور طراحی نشده است.

یکی از نمایندگانی که در مجلس یازدهم بدون زدن عینک جناحی و سیاسی به کرات در خصوص این تعارضات صحبت کرده و لحن متفاوتی را نیز برای بیان دیدگاه‌هایش انتخاب می‌کند، جلال رشیدی‌کوچی، رییس کمیته امنیت کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس است.

چهره‌ای که آرام‌آرام خود را در شمایل یک نماینده متفاوت معرفی کرده و توجه افکار عمومی و رسانه‌ها را به خود جلب می‌کند. شخصیتی که در عین حال که از پیگیری پرونده سپیده رشنو برای یافتن پاسخ‌هایی برای ابهاماتش سخن می‌گوید، معتقد است که موضوع حجاب را نیز نباید صفر یا صد درصدی دید.

این روزها بحث حجاب به یکی از موضوعات اساسی جامعه بدل شده است؛ برخی از پروسه جرم‌زدایی و تبدیل بی‌حجابی به یک تخلف صحبت کرده و برخی دیگر نیز از افزایش برخوردها دفاع می‌کنند، نظر شما در این خصوص چیست؟

حجاب یک منشور چندوجهی است که پرداختن به آن در چارچوب فرهنگی و دینی همچنین رفتاری و اجتماعی می‌گنجد. چنین مقوله‌ای قبل از هر اقدام دیگری نیازمند فرهنگ‌سازی و آگاهی‌بخشی است. در یک رویکرد کلی می‌توان گفت که ۹۰ درصد مواجهه با مقوله حجاب باید در قالب کارهای فرهنگی، ایجابی و علمی انجام شود و ۱۰ درصد نیز در قالب رویکردهای سلبی. اما متاسفانه اتفاقی که در حال حاضر در حال رخ دادن است، آن است که این فرآیند بر عکس شده است، یعنی تصویری که به افکار عمومی منعکس می‌شود، اغلب رفتارهای سلبی در مواجهه با این پدیدار است.

درباره ۱۰ درصد برخوردهای سلبی توضیح بیشتری می‌دهید، اساسا چطور می‌شود این ۱۰ درصد هنجارشکن مورد نظر شما را از ۹۰ درصد روتین جامعه تشخیص داد؟

همان‌طور که نحوه مواجهه با ۹۰ درصد اکثریت جامعه باید ایجابی، فرهنگی و در کل نرم باشد؛ مقابله سلبی و قانونی با ۱۰ درصد هنجارشکن نیز ضروری است. به هر حال باید تفاوت قائل شد میان افراد عادی جامعه و افراد و جریاناتی که با اهداف خاصی به دنبال قانون‌گریزی یا هنجارشکنی در جامعه هستند. وظیفه فرهنگ‌سازی و کارهای ایجابی با محیط‌های علمی، دانشگاهی، رسانه‌ای و... است و مسوول برخوردهای سلبی نیز با نیروی انتظامی و سایر نهادهای حقوقی و قضایی است.

اما در حال حاضر به نظر می‌رسد، بیشتر رفتارهای سلبی مورد توجه قرار دارند و خبری از رویکردهای ایجابی نیست؟

نکته‌ای که امروز در جامعه مشاهده می‌شود، آن است که نهادهایی که باید کارهای فرهنگی، ایجابی و علمی انجام دهند، عقب‌نشینی کرده و تنها نیروی انتظامی است که در بطن میدان قرار دارد. اخبار منتشر شده هم تنها در همین حوزه است. معتقدم با این دست فرمان دستاورد قابل توجهی در زمینه حجاب نصیب کشور نمی‌شود.

شما هنوز به پرسش قبلی من پاسخ ندادید، چطور می‌شود ۹۰ درصد مردم عادی را از ۱۰ درصد هنجارشکن تشخیص داد؟ آیا سنجشی در این زمینه وجود دارد؟

اغلب افرادی که حجاب مناسبی ندارند به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند. بالای ۹۰ درصد این افراد، پوششی که دارند مبتنی بر روال عادی زندگی‌شان است. یعنی فرد، قصدی برای هنجارشکنی یا دهن کجی به عرف و قانون ندارد و احساس می‌کند که با این نوع پوشش، حدود مورد نظر عرفی، شرعی و اجتماعی را رعایت کرده است. در واقع اکثریت این گروه، مبتنی بر سبک زندگی که دارند پوشش خود را انتخاب کرده‌اند. وقتی با این دسته از افراد صحبت می‌کنید، متوجه می‌شوید که برای انتخاب‌شان استدلال‌های عقلی، دینی و اجتماعی هم دارند. اینکه این استدلال‌ها تا چه اندازه درست است یا نه؟ بحث دیگری است. از سوی دیگر، اما ۱۰ درصد از افراد کم حجاب نیز هستند که با هدف هنجارشکنی و اتخاذ رفتارهای غیرقانونی وارد جامعه می‌شوند. جدا کردن این ۱۰ درصد از ۹۰ درصد اکثریت یک ضرورت غیر قابل انکار است. باید با ریزبینی، محدوده مواجهه با هر کدام از این گروه‌ها را مشخص کرد.

به نظرم توضیحات شما کمکی به روشن شدن بحث نکرد. چطور می‌شود این ۱۰ درصد را از ۹۰ درصد باقیمانده شناسایی کرد. اساسا از منظر قانونی می‌توان محدوده این قلمروهای متفاوت را تعیین کرد؟

مثالی می‌زنم تا موضوع برای‌تان روشن‌تر شود. مدتی قبل، برنامه‌ای می‌دیدم که به نظرم بسیار عجیب آمد. در این ماجرا، ماموران نیروی انتظامی، تصمیم دارند با خانمی که در یک پارک اقدام به فروش مواد مخدر می‌کند، برخورد کنند. نکته عجیب اینجا بود که مردم عادی زمانی که متوجه شدند نیروی انتظامی در حال دستگیری یک خانم است، بدون اینکه بدانند، اصل موضوع چیست با این تصور که ماشین پلیس، خودروی گشت ارشاد است و به خاطر حجاب با آن خانم مجرم برخورد می‌کند، طرفِ خانم مواد فروش را گرفته بودند. این برخورد نشان می‌دهد تا چه اندازه برنامه‌ریزی‌ها و برخوردهای غیراصولی می‌تواند اعتماد عمومی را از میان ببرد. این موضوع یک زنگ خطر برای همه ماست که نشان می‌دهد عملکرد نامناسب و سلیقه‌ای باعث شده حتی در برخورد با مجرمان سابقه‌دار مواد مخدر نیز مردم به این دلیل که طرف مقابل یک خانم است، طرف او را بگیرند و روبه‌روی پلیس بایستند. بدون تردید موضوع مهم در مجموعه برنامه‌ریزی‌ها، باید حفظ کرامت و عزت نفس شهروندان باشد.

در راستای همین حفاظت از کرامت انسانی است که به عنوان رییس کمیته امنیت کمیسیون شوراها و امور داخلی اعلام کردید، قصد دارید، پرونده سپیده رشنو را دنبال کنید؟

احساس می‌کنم پیگیری پرونده خانم سپیده رشنو باید خارج از فضای روتین رسانه‌ای و تبلیغاتی دنبال شود. در خصوص این پرونده ابهاماتی برای خودم وجود دارد که تا زمان رفع آنها، ابعاد مختلف پرونده را پیگیری خواهم کرد. معتقدم همان‌طور که من متوجه این ابهامات هستم افکار عمومی نیز پرسش‌هایی در این زمینه دارد که باید به آن‌ها پاسخ داده شود. بی‌شک برای خارج‌نشین‌ها مهم نیست که سرنوشت یک بانوی ایرانی چه خواهد شد، چراکه دل‌شان برای مردم ایران نمی‌سوزد. آن‌ها به منافع خود می‌اندیشند و در این مسیر از قربانی کردن دختران ایرانی ابایی ندارند. مردم مطمئن باشند این پرونده را خارج از فضای رسانه‌ای و تبلیغاتی مرسوم دنبال خواهم کرد تا پاسخی برای ابهامات و پرسش‌هایی که برای خودم شکل گرفته، پیدا کنم.

بسیاری از تحلیلگران نسبت به ایجاد دوقطبی در جامعه پیرامون حجاب هشدار می‌دهند. در موضوع برخورد سپیده رشنو و طرف مقابل هم این دوقطبی نمایان بود. ظاهرا برخی بدشان نمی‌آید مردم در برابر هم قرار بگیرند. این‌طور فکر نمی‌کنید؟

از قول من بنویسید، هرکسی در هر جایگاه و مقامی به شکل‌گیری دوقطبی در هر امری کمک کند، به این کشور و مردمش خیانت کرده است. در هر لباس و جایگاه با هر شأنی؛ در داخل یا خارج کشور نباید زمینه شکل‌گیری دوقطبی‌های مخرب فراهم شود. نباید به بهانه حجاب مردم را در برابر هم قرار داد. ماجرایی که در بی‌آرتی اتفاق افتاد و دو بانوی ایرانی با هم درگیر شدند، رخدادهایی که در مترو، خیابان و... به وقوع می‌پیوندد و... خطرناک هستند و باید نسبت به آن‌ها حساس بود. این رویارویی میان ایرانی و ایرانی هیچ برنده‌ای ندارد. این مردم به رغم همه تفاوت‌ها، یک ریشه دارند و سرنوشت هر کدام از آن‌ها بر دیگری اثرگذار است. مسوولیت رسانه‌ها نیز در این زمینه بسیار کلیدی است. من و برخی دیگر از همکارانم در مجلس به دنبال طرح این مسائل و پیگیری این پرونده‌ها هستیم، اگر رسانه‌ها کمک کنند و موضوع را در بستر شفاف و معقول خود دنبال کنند، می‌توان دستاوردهای مهمی به نفع منافع ملت کسب کرد، اما اگر با تیترهای جنجالی و فضاسازی‌های مخرب به دنبال به انحراف کشیدن بحث باشند، این ظرفیت‌ها دچار اشکال خواهند شد.

در پایان نظرتان را درباره بحث جرم‌زدایی از مقوله حجاب و تخلف فرض کردن بی‌حجابی که اخیرا از سوی دبیر ستاد امر به معروف مطرح شده، می‌فرمایید؟

چون هنوز اطلاعات جامعی درباره این موضوع ندارم، به من اجازه بدهید اطلاعات خود را در این زمینه بیشتر کنم، پس از آن درباره موضوع صحبت کنم.

منبع: تابناک

کلیدواژه: محرم سلمان رشدی سامانه سماح مذاکرات وین انتخابات فوتبال رشیدی کوچی نماینده مجلس سپیده رشنو دادگاه پرونده حجاب دوقطبی محرم سلمان رشدی سامانه سماح مذاکرات وین انتخابات فوتبال نیروی انتظامی سپیده رشنو رسانه ها ۹۰ درصد ۱۰ درصد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۱۳۰۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ابهام در مورد شرکت چینی تامین کننده VAR/ تخصص در بیلیارد و تنیس!

به گزارش خبرنگار مهر، ورود سیستم کمک داور ویدئویی (VAR) به فوتبال ایران به موضوعی چالش برانگیز تبدیل شده است و وارد نشدن این سیستم به فوتبال ایران در حالی اکثر لیگ‌های دنیا حتی در سطوح دسته اول و دوم هم از این تکنولوژی استفاده می‌کنند به سوال بزرگی برای طرفداران فوتبال تبدیل شده است.

مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال در یک کنفرانس خبری در خصوص ورود VAR به فوتبال ایران گفته است: جلسه‌ای در سازمان برنامه و بودجه کل کشور داشتیم و خدمت وزیر ورزش و جوانان، مسئول تجهیز اماکن ورزشی و خزانه‌دار کل کشور بودیم تا تشریفات ورود VAR را انجام دهیم. در ۱۰، ۱۵ جلسه مربوط به VAR شرکت کردم و امیدوارم بتوانیم از کشور چین سیستم‌های مربوط به کمک داور ویدئویی را خریداری کنیم. این شرکت چینی در میان شرکت‌های مورد تأیید فیفاست. رئیس فدراسیون فوتبال عنوان کرد: بعضی شرکت‌ها با ما همکاری نمی‌کنند و ما با برخی شرکت‌هایی که متعلق به کشورهای متخاصم هستند، همکاری نمی‌کنیم.

شرکت‌های زیادی در سراسر جهان تلاش کرده‌اند با ورود به این حوزه بتوانند سهمی در تجارت این تکنولوژی در فوتبال روز دنیا داشته باشند و فیفا هم مرجع تأیید این سیستم‌ها است. در حال حاضر طبق اعلام فیفا ۱۶ سیستم تأیید شده برای فناوری VAR در سراسر دنیا وجود دارد که از میان آنها تنها شرکت چینی با نام «Rigour Tech VAR» مورد تأیید فیفا قرار گرفته است. شرکت «RISE AB» هم که شرکتی سوئدی است مسئولیت انجام تست‌ها و ارائه تاییدیه را دارد.

فیفا در خصوص فناوری تشخیص آفساید هم سیستم‌های شرکت‌های معتبر را معرفی کرده است که علاوه بر این شرکت چینی، شرکت‌هایی از جمهوری چک، بلژیک، آلمان و فرانسه هم در میان شرکت‌های تأیید شده قرار دارند.

به این ترتیب اگر شرکت مدنظر فدراسیون فوتبال همان شرکت Rigour باشد باید نکاتی را در خصوص آن مطرح کرد:

این شرکت چینی در زمینه محصولات مربوط به فوتبال روی دو تکنولوژی سرمایه گذاری کرده است. طبق اعلام سایت این شرکت، یکی از این محصولات تکنولوژی «چشم عقاب» است که از سیستم بریتانیایی «چشم شاهین» الگوبرداری کرده است و برای تشخیص محل برخورد توپ و عبور توپ از خط دروازه کاربرد دارد. اما مهم‌ترین نکته این است که تمرکز این شرکت بیش از هر چیز روی رشته‌های تنیس و بیلیارد است و تجربه‌ای در حوزه فوتبال ندارد.

این شرکت مدعی شده است که با فدراسیون فوتبال روسیه قرارداد همکاری امضا کرده است. اما نکته قابل توجه این است که فوتبال روسیه پیش از این از تکنولوژی «چشم شاهین» استفاده می‌کرد اما پس از آنکه تحت تحریم‌های بین المللی قرار گرفت شرکت ارائه دهنده این تکنولوژی روسیه را ترک کرد و سال گذشته فدراسیون فوتبال روسیه تصمیم گرفت از تکنولوژی «چشم عقاب» چینی استفاده کند. اما این سیستم همچنان در فوتبال روسیه فعال نشده است و در صورتی که تاییدیه های فیفا را به دست بیاورد از فصل آینده به کار گرفته خواهد شد.

شرکت ریگور در صفحه درباره ما در سایت خود اعلام نموده است که این شرکت در سال ۲۰۱۱ با سرمایه شرکت Zhongguancun Capital چین (گروه ZGC ) مالک پارک علم و فناوری park-Z چین تأسیس شده است. این پارک علم و فناوری با مشارکت و سرمایه گذاری ایالات متحده آمریکا راه اندازی شده است و مرکز مشارکت‌های فناوری اطلاعات چین و آمریکا و دارای مشارکت در برنامه‌های الکترونیکی، فضایی و نظامی می‌باشد گروه Zhongguancun ( به اختصار ZGC ) چین دارای فعالیت‌های گسترده و دفتر در رژیم صهیونیستی نیز می‌باشد. به این ترتیب باید پرسید آیا این شرکت چینی از منظر فدراسیون فوتبال، شرکت متخاصم در نظر گرفته می‌شود؟

کشورهایی مانند آلمان، بلژیک و ژاپن کشورهایی هستند که تکنولوژی VAR را در اختیار دارند و شرکت‌هایی که در این کشورها این تکنولوژی را ارائه می‌دهند تجربه و بازدهی بهتری نسبت به این شرکت چینی داشته‌اند و به نوعی آزمون خود را پس داده‌اند.

دلیلی که فدراسیون فوتبال تلاش می‌کند مذاکرات در خصوص VAR را به صورت محرمانه انجام دهد و اطلاعات دقیقی را در این زمینه منتشر نکند مشخص نیست. با این حال به نظر می رسد برای رفع هر ابهامی در مورد مالکیت این شرکت شفاف سازی و اطلاع رسانی دقیقی از سوی فدراسیون انجام شود.

با وجودی که بسیاری از لیگ‌های دنیا از تکنولوژی‌هایی استفاده می‌کنند که آزمون خود را پس داده‌اند و عملکرد مثبتی داشته‌اند اگر فدراسیون فوتبال بخواهد این سیستم را از شرکتی کم تجربه تهیه کند و در نهایت هم به موفقیت نرسد چه کسی پاسخگوی هزینه‌های صورت گرفته و شکست این اتفاق نوپا در فوتبال ایران خواهد بود؟

ورود این سیستم به ایران بیش از هر چیز به فوتبال کشور کمک می‌کند و علاوه بر توسعه ذهنی بازیکنان، می‌تواند به کاهش اشتباهات، تنش‌ها و درگیری‌ها کمک کند و حق جامعه فوتبال است که نسبت به کیفیت و شرایط ورود این سیستم به داخل کشور مطلع باشند و فدراسیون فوتبال هم باید بهترین شرکت را انتخاب کند تا بعدا از کرده خود پشیمان نشود.

کد خبر 6097010